Bydgoszczanie, którzy zdobyli międzynarodową sławę Zbigniew Boniek (ur. 1956) W grudniu ubiegłego roku został wybrany najlepszym piłkarzem w 80-letniej historii Polskiego Związku Piłki Nożnej. Wychowanek Zawiszy Bydgoszcz, od 1975r. zawodnik łódzkiego Widzewa. W 1982 r. przeszedł do Juventusu Turyn. Po czterech sezonach zmienił barwy klubowe i został piłkarzem AS Roma. Podczas występów w Juventusie grał dwa razy w finale Pucharu Europy. Zdobył to trofeum w 1985r. Jest jednym z dwóch, obok Józefa Młynarczyka, polskich piłkarzy, którzy mogą się poszczycić triumfem w PE. Ma też na swoim koncie Puchar Zdobywców Pucharów i Superpuchar. Trzykrotny uczestnik finałów mistrzostw świata (1978 – 1986). W 1978r. w Argentynie ukończył MŚ na piątym-szóstym miejscu. Cztery lata później Polska zdobyła brązowy medal, a w 1986r. w Meksyku ukończyła rywalizację na 1/8 finału. Tomasz Gollob (ur. 1971) Urodzony w Bydgoszczy. Jeden z najlepszych żużlowców w Polsce i na świecie, przez wielu fachowców uważany za nr 1 naszego „czarnego sportu”. Indywidualny mistrz świata’99, brązowy medalista z poprzednich dwóch lat. Drużynowy mistrz świata z Diedenbergen’96, wicemistrz z Brokstedt’94 i z Piły’97. W ramach nowej formuły IMŚ – cyklów Grand Prix (od sezonu’95) wygrał pięć turniejów: GP Polski Wrocław’95 i ’99, Szwecji’97, Polski II Bydgoszcz’98 i Czech’99. Zdobywca Indywidualnego Pucharu Mistrzów’93. Ma w dorobku cztery złote, dwa srebrne i trzy brązowe medale indywidualnych mistrzostw Polski. Trzykrotnie wygrywał ligę z Polonią/Jutrzenką (92, 97-98), raz był drugi (93) i trzy trzeci (88, 90, 95). Aż dziesięć razy stawał na podium MP par klubowych (osiem złotych, dwa srebrne). Wliczając mistrzostwa Polski juniorów, ma na koncie 33 medale (19, 7, 7). Nieprzerwanie wygrywał kryterium Asów Polskich Lig Żużlowych (90-98). Trzeci sportowiec Polski’98 w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” i czwarty w plebiscycie 50-lecia sportu na Pomorzu i Kujawach. W 1998r. zdobył w barwach Ipswich Witches potrójną koronę na Wyspach Brytyjskich: mistrzostwo, Puchar i Tarczę Cravena. Od 1988r., z roczną przerwą (Wybrzeże Gdańsk’89), jeździ w bydgoskim klubie. Żonaty od jesieni’97, ma córeczkę. Marian Adam Rejewski (1905 - 1980) matematyk, kryptolog Urodzony 16.08.1905r. w Bydgoszczy. Dzieciństwo i młodość spędził w rodzinnym mieście. W 1923r. zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum Klasycznym (obecnie LO nr 1 w Bydgoszczy). Następnie studiował matematykę w Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1928 - 29 uczestniczył w kursie kryptologii zorganizowanym w Poznaniu przez Referat Szyfrów Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego dla studentów kończących studia matematyczne i biegle znających język niemiecki. 1.03.1929 uzyskał stopień magistra filozofii w zakresie  matematyki pod kierunkiem znanego matematyka poznańskiego prof. Zdzisława Krygowskiego. Na wniosek swego promotora M. Rejewski objął asystenturę w Instytucie Matematyki. Od marca 1929 do jesieni 1930 przebywał na stażu naukowym w Getyndze. 1.09.1932r. został zatrudniony w Referacie BS 4 Biura Szyfrów Sztabu Głównego WP w Warszawie. Jesienią tego roku został wyłączony z Referatu BS 4 i przeniesiony do osobnego pokoju w gmachu Sztabu, gdzie polecono mu "wznowić badania nad niemiecką wojskową maszyną szyfrującą Enigmą". Po kilkumiesięcznej samodzielnej pracy w Warszawie  M. Rejewski, w grudniu 1932 roku poinformował przełożonych, iż rozwiązał szyfr Enigmy stosując "dwie metody z codziennego odtwarzania  kluczy depesz”. Pierwszą decyzją podjętą po złożonym meldunku przez M. Rejewskiego było wydanie polecenia Wytwórni Radiotechnicznej AVA w Warszawie, by skonstruowała duplikat Enigmy, czyli anty - Enigmę. Wówczas do M. Rejewskiego dołączyli jego poznańscy koledzy, matematycy - kryptolodzy Jerzy Różycki i Henryk Zygalski. Aż do wybuchu II wojny światowej pracowali razem nad doskonaleniem deszyfrażu niemieckiej wojskowej maszyny szyfrującej. W 1938 roku M. Rejewski odznaczony został Złoty Krzyżem Zasługi za współrozwiązanie tajemnicy „Enigmy”. Podczas tajnej konferencji w Pyrach pod Warszawą, w dniach 24 – 27 lipca 1939 roku wywiad polski ujawnił tajemnice Enigmy przedstawicielom wywiadów angielskiego i francuskiego. Po napaści hitlerowskiej na Polskę, ewakuowano ośrodek kryptologiczny Biura Szyfrów. Po napaści sowieckiej na Polskę 17.09. tego roku M. Rejewski wraz z J. Różyckim i H. Zygalskim znaleźli się w Rumunii, skąd następnie przez Jugosławię i Włochy udali się do Francji. Tam kontynuowali swą dawną pracę, włączeni do grupy płk. Gustave Bertranda w miejscowości oddalonej 42 km od Paryża. Mieściła się tam siedziba francuskiego radiowywiadu, przy której Polacy tworzyli tzw. „Ekipę Z”. Po kapitulacji Francji zostali przerzuceni do Algierii. We wrześniu 1940 polscy kryptolodzy pod zmienionymi nazwiskami wrócili do południowej Francji. M. Rejewski jako Pierre Renaud były profesor liceum w Nantes, znalazł się w zakonspirowanym ośrodku „Cadix” w Uze Jerzy Adamski (1937-2002) ps. "Jopek", pięściarz ze złotego pokolenia "Dzieci Feliksa Stamma", mistrz Europy (1959), srebrny medalista olimpijski z Rzymu (1960). Urodzony 14 marca 1937 w Sierpcu, w woj. warszawskim w kolejarskiej rodzinie Henryka i Franciszka. Pięściarz (171 cm, 58 kg) Polonii - Kolejarz Piła (1953-1954), gdzie postawy bokserskiej nauczył go instruktor i jednocześnie stolarz z naprawczych zakładów kolejowych Karol Nadskakuła oraz bydgoskich klubów: Brdy (1955-1956), Startu (1959), Astorii (1959-1964) i ponownie Brdy (1965-1970). 6-krotny mistrz Polski: w wadze koguciej (1956) i piórkowej (1959-1962, 1964) oraz 19-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych 1956-1964 (15 zwycięstw, 1 remis, 3 porażki). Trzykrotnie uczestniczył w mistrzostwach Europy (1957, 1959, 1963). Największy sukces odniósł w Lucernie (1959), gdzie po wygraniu m. in. z Włochem Sandro Lopopolo pokonał w finale Petera Goschke (RFN) i zdobył złoty medal. Medal brązowy wywalczył w Moskwie (1963). Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim OOP. Zmarł w Bydgoszczy 6 grudnia 2002. Teodor Kocerka (1927-1999) Medalista olimpijski, zwany przez kolegów "Tojo" urodził się 6 sierpnia 1927 roku. Prócz Bydgoskiego Towarzystwa Wioślarskiego, gdzie pobierał pierwsze wioślarskie nauki, startował w barwach AZS-ów Bydgoszcz, Szczecin i Warszawa. Rejestr jego sukcesów jest nader bogaty: na igrzyskach olimpijskich w 1952 i 1960 sięgnął po brązowe medale, w Melbourne w 1956 był czwarty. Mistrz Europy w 1955, wicemistrz 1952 i 1954, brązowy medalista w 1956 i 1959. Zdobył cztery medale akademickich mistrzostw świata, odniósł dwa triumfy w regatach o "Diamentowe wiosła" w Henley nad Tamizą w 1955 i 1956 roku. Aż 19 razy stawał na najwyższym podium mistrzostw Polski w jedynkach, dwójkach podwójnych, czwórkach i ósemkach. Po zakończeniu sportowej kariery przez wiele lat wykładał na AWF w Warszawie, był trenerem kadry i kierownikiem wyszkolenia PZTW. Zmarł pod koniec 1999 roku. Zdzisław Krzyszkowiak (1930 – 2003) Był biegaczem CWKS Lublin, Legii Warszawa i Zawiszy Bydgoszcz, w którego barwach sięgnął po złoto olimpijskie w Rzymie’60 w biegu na 3 kilometry z przeszkodami. Był też dwukrotnie rekordzistą świata na tym dystansie. Po zdobyciu dwóch złotych medali w mistrzostwach Europy’58 w Sztokholmie na 5 i 10 kilometrów, został wybrany w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski. Za wybitne zasługi dla ruchu olimpijskiego, działalność na rzecz rozwoju i propagowanie kultury fizycznej oraz za osiągnięcia sportowe został odznaczony przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Został wybrany na trzeciego sportowca 50-lecia Pomorza i Kujaw. Był członkiem zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W czerwcu 2003r. stadion WKS Zawisza został nazwany jego imieniem. Robert Sycz  (ur. 15 listopada 1973 w Warszawie) Dwukrotny złoty medalista olimpijski w kajakarstwie (Sydney 2000, Ateny 2004), związany z klubem "Bydgostia-Kabel". Karierę sportową rozpoczynał w Szkolnym Wojewódzkim Ośrodku Sportowym nr 2 w Warszawie. Po przeprowadzce do miasta nad Brdą związał się z Bydgostią. Razem z Tomaszem Kucharskim wywalczył złote medale na olimpiadzie w Sydney (2000) i w Atenach (2004) w wioślarskiej dwójce podwójnej wagi lekkiej. Para ta zdobyła też dwukrotnie mistrzostwo świata (1997, 1998) i trzykrotnie wicemistrzostwo (2001, 2002, 2003). W 2005 brązowy medal mistrzostw świata zdobył wraz z Pawłem Rańdą.